Opinia polityczna: Wierzę i ufam – Tekst Nidala Hamada

Jak każdy marzyciel w okupowanej Palestynie i na ścieżkach palestyńskich uchodźców, wyobrażałem sobie przynajmniej nieobecność Autonomii Palestyńskiej, która szpieguje swoich obywateli w imię koordynacji bezpieczeństwa.

Robi wszystko, aby utrzymać pomoc finansowa z państw, który nigdy nie byli za sprawa palestyńska, lecz zawsze byli za Izraelem.

Nic dziwnego przecież Oni z ruchem syjonistycznym budowali Izrael w okupowanej Palestynie.

To, co robi Autonomia Palestyńska jest wstydem i hańbą, oraz stało się wstydem, nadszarpnęło reputację palestyńskiej walki o wolność.

Yaser Arafat, były szef ruchu Fatah i Organizacji Wyzwolenia Palestyny, popełnił błąd życiowy, który jest równoznaczny z historyczną zbrodnią, podpisując tak zwane układy pokojowe w Oslo z przywódcami syjonistycznymi, Rabinem i Peresem bez konsultacji z narodem palestyńskim i bez jego zgody. To naruszenie wszelkich wartości i norm.

Mając na uwadze, że zarówno Rabin, jak i Peres nie zaniedbali żadnych kroków na drodze do spotkania i negocjacje z OWP i z Arafatem, i podpisania z nim porozumień bez zgody parlamentu izraelskiego.

Przywództwo Organizacji Wyzwolenia Palestyny oddało największą przysługę w historii ruchowi syjonistycznemu i okupującemu Palestynę.

Palestyńscy przywódcy uznali uprawnienia Izraela do okupacji trzech czwartych ziemi Palestyny, pamiętając, że istnieje rezolucja wydana przez ONZ przewidująca podział mandatowej Palestyny na dwa państwa żydowskie i arabskie.

Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 – rezolucja uchwalona podczas II Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w dniu 29 listopada 1947 w celu podzielenia terytorium Brytyjskiego Mandatu Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie.

Spełniło się marzenie pierwszych syjonistów od Herzla (1) do Rochfield (2).

Niech Herzl opuści swój grób, aby spełniać swoje marzenia o spustoszeniu i zniszczeniu wielu miejsc w Jerozolimie, Galilei, Zachodnim Brzegu Jordanu, Gazie i całej Palestynie.

Niech wróci i pojawi się w postaci nowego diabła wyciągającego rękę z ognia i żelaza, by spalić rękę Palestyńczyków, która była w Oslo, a potem w Waszyngtonie, gdzie uścisnęła dłoń królom terroryzmu, i zbrodni.

Palestyńscy przywódcy wręczyli syjonistom klucze do nowej i starej historii i pogrzebali samych siebie.

Później Yaser Arafat zdał sobie sprawę, że syjoniści go oszukali i nie przestrzegają żadnych obietnic ani umów.

Odkrył, że porozumienie pokojowe uczyniło go zdrajcą w oczach swojego narodu. Chciał się wycofać, go otruli.

Wraz z tą zbrodnią ponownie powtarza się zniszczenie tego, co uzyskał kiedyś sułtan Salah al-Din al-Ayyubi, który wyzwolił Jerozolimę spod panowania europejskich krzyżowców.

Były ambasador Palestyny w Wiedniu, dr Ghazi Hussein, i przeciwnik porozumień z Oslo powiedział: Porozumienie z Oslo było główną nagrodą, o której „Izrael” nawet nie marzył.

O wyniku porozumienia zadecydowała rezygnacja przywództwa OWP i zaniedbanie praw Palestyńczyków. Uznano za fakt istnieni „Izraela”.

Arabskie hasła sformułowane przez prezydenta Egiptu, Gamala Abdela Nassera wyparowały w ciągu kilku godzin.

Gamal Abdel Nasser mówił: ,,żadnego uznania, żadnego pojednania, żadnych negocjacji”.

Palestyńscy przywódcy zgładzili się na scedowanie 78% swojej ziemi Izraelowi, i zdali się na łaskę wroga. Kierownictwo Organizacji Wyzwolenia Palestyny zapomniało, że konflikt był pierwotnie konfliktem arabsko-izraelskim, a Izrael został stworzony przez brytyjski kolonializm, przy wsparciu krajów europejskich, Stanów Zjednoczonych i bogatych syjonistycznych Żydów.

I że sprawa palestyńska dotyczy wszystkich Arabów we wszystkich krajach.

Izrael został założony mieczem, ogniem i krwią na gruzach Palestyny.

Dlatego też Palestyny nie można wyzwolić bez miecza, ognia, krwi i poświęcenia. Palestyńczycy mają święte prawo chwycić za broń i walczyć o wyzwolenie swojej Ojczyzny, i powrotu narodu do swojej ziemi i swoich domów.

Mają prawo sprzymierzyć się z każdą stroną, która zapewnia im wsparcie w obliczu agresywnego stanowiska USA, które zawsze są po stronie Izraela w bezczelny i obrzydliwy sposób.

Stany Zjednoczone i Niemcy zapewniają hojne i wsparcie militarne, finansowe, gospodarcze, polityczne, medialne, a nawet prawne, syjonistycznym terrorystom w okupowanej Palestynie.

Stany Zjednoczone i Niemcy nigdy także nie potępiają izraelskich zbrodni.

W związku z tym palestyński myśliciel dr Adel Samara napisał: ,,Niemcy to imperialistyczno- kapitalistyczno-burżuazyjny reżim.

Niemcy zapłaciły Izraelowi, a nie rodzinom ofiar Holocaustu.

Do 2020 roku niemiecki rząd wypłacił Izraelowi 85 miliardów dolarów odszkodowania za Holokaust i przekazał mu broń, w tym 6 okrętów podwodnych z głowicami nuklearnymi!! Odszkodowanie dla ofiar jest zrozumiałe, ale co z tym wspólnego mają okręty podwodne???

Kraje europejskie stworzyły Izrael i nadal go wspierają, umożliwiając mu stałą ekspansję, dostarczając mu pieniądze i broń.

Robią to tylko po to, aby zachować swoje wpływy na Bliskim Wschodzie.

Krajom europejskim i Stanom Zjednoczonym zależy tylko na ropie naftowej. To wszystko odbywa się kosztem naszej krwi i życia.

Wszyscy Palestyńczycy i Arabowie, którzy wspierają walkę narodu palestyńskiego, nigdy nie popierali arabskich reżimów, ponieważ są one sojusznikami Wielkiej Brytanii, Francji i Stanów Zjednoczonych.

Oczekiwano, że palestyńska rewolucja będzie czołową siłą w walce z imperializmem, syjonizmem i arabskim reakcjonizmem. Świat arabski nie będzie miał wysokiej pozycji tak długo, dopóki Izrael nadal będzie nożem w jego sercu.

Świat arabski nie uzyska wnoście, dopóki reakcyjne arabskie rządy będą sojusznikiem imperialistów i syjonistów.

My jesteśmy dziećmi pokolenia, które mimo poświęcenia i niesamowitej walki, nie mogło osiągnąć zwycięstwa.

Może powinniśmy poczekać, aby nasze marzenia stały się udziałem nowego pokolenia Palestyńczyków, które powstanie z niczego i przyniesie mieszkańcom Palestyny oraz palestyńskim uchodźcom, wolność, pokój, powrót do domu i zwycięstwo.

Wierze i ufam, ze tak będzie.

Nidal Hamad

11-09-2020

(1) Theodor (Benjamin Ze’ew) Herzl (ur. 2 maja 1860 w Peszcie, zm. 3 lipca 1904 w Edlach) – żydowski dziennikarz urodzony w Cesarstwie Austrii, twórca i główny ideolog współczesnego politycznego syjonizmu.

(2) Brytyjski Żyd, jeden z przywódców ruchu syjonistycznego.